สถาบันนโยบายสาธารณะ (สนส. ม.อ.)

1) การจัดกลไกโครงสร้างแบบยืดหยุ่นเพื่อใช้ในการขับเคลื่อนเครือข่ายสุขภาพภาคใต้ ได้แก่

คณะทำงานสนับสนุนวิชาการ (ศวสต.) คณะทำงานสานงาน เสริมพลังภาคใต้ (ผู้แทนกลุ่มเครือข่าย/พื้นที่) คณะทำงานสื่อสารเพื่อการเปลี่ยนแปลง (เครือข่ายสื่อเพื่อการสร้างเสริมสุขภาวะภาคใต้) และคณะทำงานจัดการความรู้ (มอ.) โดยยึดหลักการทำงานสามระดับการปฏิรูประบบสร้างเสริมสุขภาพ คือ “ การพึ่งตนเอง การพึ่งกันเอง พึ่งบริการ ” ประการสำคัญคือให้เกิดระบบการพึ่งกันเอง หรือ การสานงาน เสริมพลังต่อกัน ถักทอเป็นเครือข่ายการเรียนรู้ระหว่างคณะทำงานสี่ฝ่าย ระหว่างกลุ่มเครือข่ายสุขภาพในมิติต่างๆ ระหว่างพื้นที่ปฏิบัติการสร้างสุขแต่ละชุมชนท้องถิ่น หรืระดับอำเภอจังหวัดในภาคใต้

2) กระบวนการขับเคลื่อนที่มีงานสร้างสุขภาคใต้ เป็นจุดรวมพลัง เติมพลัง เฉลิมฉลองความสุข

แลกเปลี่ยนเรียนรู้ร่วมกัน หรือพื้นที่กลางของเครือข่ายสุขภาพภาคใต้ในแต่ละปี และในระหว่างปีนั้นมีปฏิบัติการอย่างเข้มข้น ทั้งการพัฒนาศักยภาพเพิ่มสมรรถนะการทำงานให้เกิดกระบวนทัศน์ใหม่ มีทักษะความสามารถให้เท่าทันโลกและสถานการณ์การเปลี่ยนแปลงที่ซับซ้อน เป็นพลวัต เกิดการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ ถักทอเครือข่ายสานงาน เสริมพลังต่อกัน โดยให้มีเวทีกลุ่มเครือข่ายเชิงประเด็นควบคู่กับเวทีโซนพื้นที่ให้มีวาระหรือยุทธศาสตร์แผนงานร่วมกันทั้งในระดับชุมชนท้องถิ่น ระดับอำเภอ ระดับจังหวัด ระดับเขต มีปฏิบัติการร่วมกันตามศักยภาพของแต่ละพื้นที่ เวทีเครือข่ายระดับภาคเป็นระยะ และใช้พลังการสื่อสารเกาะติดกับปฏิบัติการของกลุ่มเครือข่าย ส่งและสื่อสารพลังความรู้จากพื้นที่สู่สังคมและสู่นโยบายสาธารณะ

3) พื้นที่หรือสนามปฏิบัติการสร้างสุข กับโครงสร้างทางสังคม จุดคานงัดสำคัญใน

สถานการณ์ปัจจุบันสนามปฏิบัติการระดับชุมชนท้องถิ่นหรือตำบล ซึ่งอาจจะเริ่มจากกลไกกองทุนหลักประกันสุขภาพระดับท้องถิ่น หรือกลไกอื่นที่มีศักยภาพอยู่แล้วก็ได้ อาทิ สวัสดิการชุมชน กลุ่มเครือข่ายองค์กรชุมชน คณะทำงานหรือคณะกรรมการที่มีอยู่แล้วในพื้นที่ ในระดับอำเภอ นั้นมีกลไกสำคัญคือ คณะกรรมการพัฒนาคุณภาพชีวิตระดับอำเภอ (DHB) ใช้พลังความรู้ ความรักให้เกิดการวาระร่วมหรือยุทธศาสตร์ร่วมที่เชื่อมโยงสัมพันธ์กับชุมชนท้องถิ่น ในระดับจังหวัดใช้กลไกสมัชชาสุขภาพ หรือกลไกอื่นที่มีศักยภาพในการเชื่อมพลังกลุ่มเครือข่ายในพื้นที่ให้เกิดการเชื่อมพลังเครือข่าย มีกระบวนการนโยบายสาธารณะเพื่อสุขภาพ ในระดับกลุ่มจังหวัดหรือระดับเขต นั้นใช้กลไก คณะกรรมการเชตสุขภาพเพื่อประชาชน (กขป.) เป็นช่องทางแสวงหาความร่วมมือ ผลักดันหรือสร้างข้อเสนอเชิงนโยบายใหม่ๆ ให้เกิดแนวการปฏิบัติใหม่ บนฐานความรู้ ทั้งนี้อาจใช้กลไกอื่นที่มีศักยภาพก็ได้ เช่น คณะกรรมการหลักประกันสุขภาพแห่งชาติระดับเขต หรือ คณะกรรมการบริหารสาธารณสุขระดับเขต หรือ คณะกรรมการอื่นที่มีอยู่แล้ว