PSU UNDP

ชื่อโครงการ (UNDP)โครงการพัฒนาแผนป้องกันและฟื้นฟูหลังวิกฤตระดับท้องถิ่น ฯ

ที่อยู่ จังหวัดปัตตานี ยะลา และนราธิวาส จังหวัด

รหัสโครงการ 00127817 เลขที่ข้อตกลง

ระยะเวลาดำเนินงาน ตั้งแต่ 1 มกราคม 2564 ถึง 30 กันยายน 2564

กิตติกรรมประกาศ

"(UNDP)โครงการพัฒนาแผนป้องกันและฟื้นฟูหลังวิกฤตระดับท้องถิ่น ฯ จังหวัด" สำเร็จได้ด้วยดี ด้วยความร่วมมือจาก สมาชิกในชุมชน จังหวัดปัตตานี ยะลา และนราธิวาส

คณะทำงานโครงการฯ ขอขอบคุณ สถาบันนโยบายสาธารณะ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ (สนส. ม.อ.) ที่ให้การสนับสนุนงบประมาณในการดำเนินโครงการฯ รวมทั้ง ภาคีเครือข่ายที่สำคัญระดับพื้นที่ ที่ให้การสนับสนุน ช่วยเหลือ ชี้แนะ สุดท้ายขอขอบคุณผู้เกี่ยวข้องที่มิได้ระบุชื่อไว้ในที่นี้ ซึ่งมีส่วนสำคัญในการขับเคลื่อนการดำเนินงานให้มีความยั่งยืนในพื้นที่ต่อไป

คณะทำงานโครงการ
(UNDP)โครงการพัฒนาแผนป้องกันและฟื้นฟูหลังวิกฤตระดับท้องถิ่น ฯ

บทคัดย่อ

โครงการ " (UNDP)โครงการพัฒนาแผนป้องกันและฟื้นฟูหลังวิกฤตระดับท้องถิ่น ฯ " ดำเนินการในพื้นที่ จังหวัดปัตตานี ยะลา และนราธิวาส รหัสโครงการ 00127817 ระยะเวลาการดำเนินงาน 1 มกราคม 2564 - 30 กันยายน 2564 ได้รับการสนับสนุนงบประมาณจำนวน 2,100,000.00 บาท จาก สถาบันนโยบายสาธารณะ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ (สนส. ม.อ.) เพื่อใช้ในการดำเนินกิจกรรมโครงการ โดยมีกลุ่มเป้าหมายเป็นสมาชิกในชุมชนจำนวน 0 คน หลังจากสิ้นสุดระยะเวลาโครงการ ผลที่เกิดขึ้นจากการดำเนินงานปรากฏดังนี้

โครงการนี้ยังไม่มีการเขียนหรือแก้ไขบทคัดย่อ

หมายเหตุ : รายละเอียดของบทสรุปคัดย่อการดำเนินงาน ให้ผู้รับผิดชอบโครงการเป็นผู้เขียนสรุปภาพรวมของโครงการใน "ผลลัพธ์โครงการ"

สารบัญ

ความเป็นมา/หลักการเหตุผล

สถานการณ์ด้านระบบอาหาร
    ด้านความมั่นคงทางอาหาร: พื้นที่ผลิตอาหารภาคใต้ลดลง เนื่องจากปรับเปลี่ยนพื้นที่ปลูกพืชเชิงเดี่ยวมากขึ้น ส่งผลต่อการเข้าถึงอาหารของประชาชน เออวดีและเดชรัต (2555) รายงานว่าคนใต้บริโภคอาหารที่ผลิตได้เองเพียงร้อยละ 6.9 ขณะที่ประชาชนต้องซื้อวัตถุดิบเพื่อนำมาประกอบอาหารสูงถึงร้อยละ 76.4 โดยภาคใต้เป็นกลุ่มคนที่ต้องจ่ายเงินซื้ออาหารในแต่ละวันสูงเป็นอันดับสองรองจากคนกรุงเทพและปริมณฑล รายงานสถานการณ์ความยากจนและความเหลื่อมล้ำด้านรายได้ในระดับภาคของประเทศไทย พบว่าภาคใต้ชายแดนมีความยากจนสูงที่สุด โดยปี 2559 มีสัดส่วนคนจนสูงถึงร้อยละ 32.8 หรือคนในพื้นที่ภาคใต้ชายแดนเกือบ 1 ใน 3 เป็นคนจน สูงกว่าค่าเฉลี่ยของประเทศ (สัดส่วนคนจนเฉลี่ยทั้งประเทศร้อยละ 8.6) จังหวัดนราธิวาส และจังหวัดปัตตานี เป็นจังหวัดในพื้นที่ภาคใต้ชายแดนที่มีสัดส่วนคนจนเป็นลำดับที่ 2 และ 3 โดยอยู่ใน 10 ลำดับแรกของจังหวัดที่มีสัดส่วนคนจนหนาแน่นสูงที่สุดติดต่อกันตั้งแต่ปี 2550-2559 สำหรับความเหลื่อมล้ำของรายได้พบว่าประชากรภาคใต้ชายแดนมีรายได้เฉลี่ยต่ำสุดเพียง 5,725 บาทต่อเดือน (รายได้เฉลี่ยทั่วประเทศ 9,409 บาท) การมีรายได้น้อยทำให้โอกาสการเข้าถึงอาหารลดน้อยตามไปด้วย
  รายงานผลการศึกษา “โครงการวิจัยการปรับปรุงภาวะโภชนาการของเด็กที่มีภาวะขาดแคลนโภชนาการในสามจังหวัด พบว่า ในสถานการณ์โรค Covid-19 ครอบครัวส่วนใหญ่มีความเดือดร้อนเรื่องอาหาร โดยได้รับปริมาณและคุณภาพของอาหารลดลง เด็กบางคนได้รับอาหารไม่ครบมื้อในระหว่างวัน (https://workpointtoday.com/unicef-ramadan2020-covid-19/)   สถานการณ์ด้านโภชนาการ: ประเทศไทยยังคงพบปัญหาเด็กขาดสารอาหารที่ส่งผลต่อภาวะเตี้ย ผอม และซีด รวมทั้งระดับไอคิวของเด็ก และพบปัญหาโรคอ้วนในเด็กจากการได้รับโภชนาการเกิน ผลสำรวจสถานการณ์เด็กไทยระหว่างปี 2558 - 2559 โดยองค์กรยูนิเซฟและสำนักงานสถิติแห่งชาติ พบว่าเด็กในพื้นที่ชายแดนภาคใต้ประสบปัญหาขาดสารอาหาร มีน้ำหนักต่ำกว่าเกณฑ์มาตรฐาน และมีภาวะเตี้ยในสัดส่วนที่สูงกว่าภาคอื่น ๆ โดยเด็กอายุต่ำกว่า 5 ปี ในจังหวัดนราธิวาส ยะลา ปัตตานี มีภาวะเตี้ยแคระแกร็น อยู่ที่ ร้อยละ 29, 21 และ 19 ตามลำดับ ซึ่งสูงกว่าค่าเฉลี่ยของประเทศ นอกจากนี้ในจังหวัดปัตตานีและนราธิวาสยังพบภาวะทุพโภชนาการเฉียบพลันของเด็กกลุ่มนี้ ที่ร้อยละ13 และ 11 ซึ่งสูงกว่าค่าเฉลี่ยของประเทศซึ่งอยู่ที่ร้อยละ 5 เท่านั้น ข้อมูลเหล่านี้สะท้อนถึงการที่เด็กได้รับอาหารที่มีประโยชน์ไม่เพียงพออย่างต่อเนื่องเป็นเวลานาน เกิดภาวะขาดสารอาหารที่กระทบต่อการเจริญเติบโตทางร่างกายและการพัฒนาสมองของเด็ก สอดคล้องกับผลสำรวจสถานการณ์ระดับสติปัญญา (ไอคิว) ประจำปี 2559 ของกรมสุขภาพจิต พบว่าเด็กนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 1 ในจังหวัด ปัตตานี นราธิวาส และยะลา มีค่าเฉลี่ยไอคิว อยู่ที่ 88.32 จุด 92.46 จุด และ 93.51 จุด ตามลำดับ ขณะที่ค่าเฉลี่ยไอคิวของทั่วประเทศอยู่ที่ 98.23 จุด (เกณฑ์มาตรฐานไอคิว100 จุด)
  พื้นที่ 3 จังหวัดชายแดนใต้เป็นพื้นที่มีภาวะวิกฤติ ทั้งเรื่องสถานการณ์ความไม่สงบ ปัญหาความยากจน ปัญหาความเหลื่อมล้ำทางสังคม การเกิดสถานการณ์การแพร่ระบาดของโรค COVID- 19 ส่งผลให้ปัญหาเดิมรุนแรงเพิ่มขึ้น จึงจำเป็นที่ทุกภาคส่วนทั้งหน่วยงานรัฐ องค์กรต่างๆ ควรบูรณาการการทำงานเพื่อแก้ปัญหา 3 จังหวัดชายแดนใต้ การสนับสนุนของ UNDP ในการดำเนินโครงการการเสริมสร้างความเข้มแข็งของท้องถิ่นและชุมชนเพื่อการจัดการระบบอาหารในภาวะวิกฤติพื้นที่จังหวัดปัตตานี ยะลา และนราธิวาส โดยสถาบันนโยบายสาธารณะ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ เป็นหน่วยดำเนินการ ในการใช้กลไกขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น และภาคีเครือข่ายต่างๆ ในพื้นที่ ดำเนินการวิเคราะห์สถานการณ์ปัญหาระบบอาหาร ทั้งประเด็นความมั่นคงทางอาหาร อาหารปลอดภัย และโภชนาการสมวัย ข้อมูลดังกล่าวจะนำไปสู่การกำหนดเป้าหมายการจัดการระบบอาหาร ระบบสุขภาพ โดยใช้งบประมาณของท้องถิ่น ให้เกิดปฏิบัติการเพิ่มพื้นที่อาหารปลอดภัยในชุมชน ในรูปแบบระดับครัวเรือนและองค์กร เช่น โรงเรียน ศูนย์พัฒนาเด็กเล็ก พื้นที่สาธารณะ เกิดระบบการเชื่อมโยงอาหารไปสู่ส่วนต่างของชุมชน เช่น โรงเรียน ศูนย์พัฒนาเด็กเล็ก และตลาดชุมชน โดยกิจกรรมที่เกิดขึ้นจะส่งผลต่อการมีระบบสุขภาพที่ดี อย่างยั่งยืนต่อไป

สถานการณ์

วัตถุประสงค์โครงการ

1. เพื่อศึกษาข้อมูลสถานการณ์ปัญหา ปัจจัยเอื้อ ปัจจัยอุปสรรค ด้านระบบอาหารในระดับตำบล ทั้งประเด็นความมั่นคงทางอาหาร อาหารปลอดภัย และโภชนาการสมวัย
2. เพื่อพัฒนาศักยภาพและสนับสนุนให้องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น จัดทำแผนยุทธศาสตร์ระบบอาหารและโภชนาการ และโครงการระบบอาหาร บรรจุในแผนท้องถิ่นหรือแผนกองทุนหลักประกันสุขภาพตำบล
3. เพื่อสนับสนุนการสร้างปฏิบัติการด้านความมั่นคงทางอาหาร อาหารปลอดภัย และโภชนาการสมวัย
4. เพื่อพัฒนาคู่มือแนวทางการดำเนินงานระบบอาหารและโภชนาการระดับตำบล

กิจกรรม/การดำเนินงาน

1. การประชุมปรึกษาหารือการดำเนินโครงการพัฒนาแผนป้องกันและฟื้นฟูหลังวิกฤตระดับท้องถิ่นฯ
2. การประชุมรายงานความก้าวหน้าการดำเนินโครงการกับพี่เลี้ยง UNDP
3. การประชุมรายงานความก้าวหน้าการดำเนินโครงการกับผู้ประสานงาน UNDP
4. การประชุมปรับปรุงข้อเสนอโครงการความมั่นคงทางอาหารของ อปท.
5. ปฏิบัติการจัดการระบบอาหารและโภชนาการระดับตำบล ตามโครงการต้นแบบ
6. ประชุมเชิงปฺฏิบัติการปรับปรุงข้อเสนอโครงการ อปท.
7. การสำรวจข้อมูลสถานการณ์ด้านระบบอาหาร
8. การพัฒนาศักยภาพองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในการจัดทำแผนยุทธศาสตร์ระบบอาหารและโภชนาการ ด้านความมั่นคงทางอาหาร อาหารปลอดภัย และโภชนาการสมวัย
9. การพัฒนาคู่มือแนวทางการดำเนินงานระบบอาหารและโภชนาการระดับตำบล

กลุ่มเป้าหมาย

ผลที่คาดว่าจะได้รับ

1.ชุมชนมีพื้นที่ผลิตอาหารทั้งการทำเกษตร ปศุสัตว์และประมงที่ปลอดภัยเพิ่มขึ้น ส่งผลให้คนในชุมชนเข้าถึงอาหารที่มีคุณภาพ มีความมั่นคงทางอาหารแม้ในภาวะวิกฤติ
2. โรงเรียน และศูนย์พัฒนาเด็กเล็ก มีแหล่งผลิตอาหารประเภทพืชผัก ผลไม้ ไข่ หรือตามบริบท เพื่อการจัดการอาหารกลางวันที่มีมาตรฐาน และเชื่อมโยงกับแหล่งผลิตอาหารที่ปลอดภัยในชุมชน

ส่วนที่ 1 ผลการดำเนินงาน

* ผลผลิต หมายถึง ผลที่เกิดขึ้นเชิงปริมาณจากการทำกิจกรรม เช่น จำนวนผู้เข้าร่วมประชุม จำนวนผู้ผ่านการอบรม จำนวนครัวเรือนที่ปลูกผักสวนครัว เป็นต้น
** ผลลัพธ์ หมายถึง การเปลี่ยนแปลงที่นำไปสู่การแก้ปัญหา เช่น หลังอบรมมีผู้ปรับเปลี่ยนพฤติกรรมจำนวนกี่คน มีข้อบังคับหรือมาตรการของชุมชนที่นำไปสู่การปรับเปลี่ยนพฤติกรรมหรือสภาพแวดล้อม เป็นต้น ทั้งนี้ต้องมีข้อมูลอ้างอิงประกอบการรายงาน เช่น ข้อมูลรายชื่อแกนนำ , แบบสรุปการประเมินความรู้ , รูปภาพกิจกรรมพร้อมคำอธิบายใต้ภาพ เป็นต้น